Polscy obywatele w ostatnich latach, po wstąpieniu naszego kraju do Unii Europejskiej, zaczęli w dużej mierze wybierać pracę zagranicą zamiast w Polsce. Przedtem także na pewno emigrowano zarobkowo, ale nie aż na tak dużą skalę jak dzieje się to w tej chwili.

Najpopularniejsze, wybierane przez Mieszkańców Polski kierunki wyjazdów w latach dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku to głównie Niemcy, przede wszystkim na bliskość tego państwa. Do Niemiec wyjeżdżali przede wszystkim mężczyźni, którzy znajdowali zatrudnienie w przemyśle budowlanym (na budowach, przy remontach i tym podobnych zajęciach). Inne państwa, które wybierali Rodacy jako miejsca docelowe emigracji zarobkowej to między innymi Francja, Niderlandy czy Włochy (dziś to Norwegia: podatek Norwegia). Do dwóch pierwszych z wymienionych państw wyjeżdżano przede wszystkim do pracy w branży rolne – byli tam potrzebni pracownicy do zbioru owoców i warzyw. Do Włoch z kolei wyjeżdżały przede wszystkim kobiety jako opiekunki do dzieci i osób starszych.

Właśnie, po otwarciu rynków pracy w Unii Europejskiej, Polscy obywatele w bardzo wielu sytuacjach wyjeżdżają do Dużej Brytanii i Irlandii. Natomiast najpopularniejszym krajem emigracji zarobkowej, który nie należy do Unii Europejskiej, jest Norwegia (zobacz faktura Norwegia). Polacy pracują tam głownie w budownictwie i w przemyśle rybnym, niemniej jednak polska firma w Norwegii i w ogólności polska działalność gospodarcza w Norwegii też nie należy do rzadkości. W szczególności dbając o, ze są tam bardziej przejrzyste niż w naszym kraju zasady podatkowe. Po wpisaniu w Google internetową hasła „Norwegia podatki” znajdziemy szczegółowe informacje na ten temat.

Zobacz tutaj: działaloność gospodarcza w Norwegii.